Λεωνίδας Αναγνώστου

Ιατρός Βιοπαθολόγος

Πρόεδρος της ΠΟΣΙΠΥ

 

 

 

Αγαπητοί Συνάδελφοι

 

Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες

 

Με αφορμή μια συνεχή γκρίνια ορισμένων συναδέλφων σχετικά με τις επιλογές και τις αποφάσεις τόσο των πρωτοβάθμιων σωματείων των Εργαστηριακών Γιατρών όσο κυρίως της ΠΟΣΙΠΥ της οποίας τυγχάνει να είμαι πρόεδρος και που βρίσκεται συνεχώς στο στόχαστρο της κριτικής τους για ορισμένες επιλογές οφείλουμε να εξηγήσουμε ορισμένα πράγματα που έχουν γίνει διαχρονικά για να βοηθήσουμε τον αναγνώστη, να γίνουμε κατανοητοί.  Το κείμενο αυτό δεν θα είχε γραφτεί ποτέ εάν τα σωματεία των εργαστηριακών γιατρών δεν υφίσταντο μια συγκεκαλυμμένη  αλλά πρωτοφανή  επίθεση που σαν στόχο έχει την διάλυσή του, την καλλιέργεια καχυποψίας , την δημιουργία σύγχυσης και τελικά το αποτελείωμα των μικρών εργαστηρίων σε μια εποχή που η επιχειρηματικότητα των ευρωπαίων και δη των Γερμανών καρχαριών του κλάδου καραδοκεί να εισβάλλει στη χώρα μας.

Αν δε το γνωρίζετε μάθετε ότι:

Τα πρωτοβάθμια σωματεία ΠΕΕΒΙ και Π.Ε. Ακτινολόγων  έχουν μια μακροχρόνια ιστορία περίπου 30 ετών και η Ένωση Πυρηνικών περίπου 20 ετών και   σκοπός τους ήταν πάντα η προστασία των μελών τους εργαστηριακών γιατρών  και των συμφερόντων τους από τους διάφορους οργανωμένους ή ανοργάνωτους φορείς  ή μεμονωμένους παράγοντες που επιβουλεύονταν την δουλειά μας.  Στη πορεία οι Ενώσεις αυτές με το ΠΑΣΙΔΙΚ δημιούργησαν τη ΠΟΣΙΠΥ προ πενταετίας  από την οποίαν το ΠΑΣΙΔΙΚ απεχώρησε προ έτους.

Ποιοι ήταν αυτοί  οι «εχθροί» των εργαστηρίων και των εργαστηριακών γιατρών που παρά τους μηχανισμούς άμυνας που αναπτύξαμε , ως διοικήσεις σωματείων,  μας έφεραν σε αυτή την κατάσταση ένδειας και καταστροφής;

Πρώτα από όλα εμείς οι ίδιοι που δεν ήμασταν ποτέ συσπειρωμένοι στα σωματεία μας και οι περισσότεροι καθόντουσαν στον μικρόκοσμο του εργαστηρίου τους και έκαναν μόνο κριτική , χωρίς ουσιαστική φυσική παρουσία στις συνελεύσεις, χωρίς οικονομική συμμετοχή στα κοινά έξοδα του σωματείου, χωρίς ουσιαστικές προτάσεις πάνω στα προβλήματα κάνοντας  μόνο κριτική και μάλιστα κακόπιστη. Αυτή η τακτική  της απουσίας συνεχίζεται ακόμη και σήμερα . Είναι χαρακτηριστικό ότι στην τελευταία Γ.Σ. της ΠΕΕΒΙ το Σάββατο 7/12  η παρουσία «ενδιαφερομένων» δεν ξεπέρασε τα 80 άτομα σε σύνολο 2500-3000 ελευθέρων επαγγελματιών βιοπαθολόγων,  1000 περίπου εγγεγραμμένων και μόνο 300 ταμειακώς τακτοποιημένων . Τα σχόλια αυτοκριτικής για την κατάσταση αυτή θα πρέπει να είναι δικά σας.

Με αυτή την κατάσταση λειτουργίας και συμμετοχής τα σωματεία είχαν να αντιμετωπίσουν μια δυσμενή κατάσταση που την έκανε δυσμενέστερη ή παντελής έλλειψη συμμάχων αφού, ακόμη και οι ιατρικοί σύλλογοι, οι περισσότεροι τουλάχιστον, δεν αγκάλιασαν ποτέ τους εργαστηριακούς γιατρούς ουσιαστικά, ούτε ασχολήθηκαν με τα προβλήματά τους και αυτό επειδή οι ιατρικοί σύλλογοι στα Δ,Σ τους κατακλύζονται από κλινικούς  και παλεύουν κυρίως για να επιλύσουν τα προβλήματα των κλινικών γιατρών, δηλαδή τα δικά τους.

Χαρακτηριστική είναι η στάση τους όταν με την δημιουργία  του ΕΟΠΥΥ , τόσο ο ΠΙΣ όσο και οι Ιατρικοί Σύλλογοι επικέντρωσαν τα αιτήματά τους και την αγωνιστικότητα τους μόνο στο δικαίωμα της συνταγογράφησης  των μη συμβεβλημένων κλινικών γιατρών και το ύψος  της Ιατρικής Επίσκεψης. Προβλήματα που δεν αφορούν τα εργαστήρια, αφού εμείς οι εργαστηριακοί γιατροί ούτε συνταγογραφούμε, ούτε παίρνουμε ιατρική επίσκεψη. Η ύπαρξη, τότε, των εργαστηριακών γιατρών αγνοήθηκε παντελώς από τους Ιατρικούς Συλλόγους.  Τα ιδιαίτερα προβλήματά μας αναγκαστικά τα διαχειριστήκαμε εμείς , πρωτοβάθμια σωματεία και η ΠΟΣΙΠΥ από κοινού για να φτάσουμε στην σύμβαση που υπεγράφη που αν την δει κανείς λέξη –λέξη σε σύγκριση με την προϋπάρχουσα σύμβαση του ΟΠΑΔ αποτελεί επίτευγμα. Γι’ αυτή την σύμβαση και επειδή την διαχειριστήκαμε εμείς χωρίς την συμβολή των Ιατρικών Συλλόγων, αλλά με την ανοχή του ΙΣΑ και του ΙΣΠ,  ζητήθηκε από Ιατρικούς Συλλόγους της επαρχίας η πειθαρχική δίωξη των μελών των Δ.Σ. των σωματείων των εργαστηριακών γιατρών. Όπως επίσης στη τελευταία Γ.Σ. του ΠΙΣ υπήρξαν πολλές  φωνές που ζήτησαν την απαγόρευση λειτουργίας των κλαδικών ενώσεων επειδή προφανώς χαλάνε την «μανέστρα».

Και ας έρθουμε στη «μανέστρα». Όταν την δεκαετία του 1980 ξεπήδησαν τα πρώτα «Διαγνωστικά Κέντρα» ή τότε  ευρισκόμενη στα σπάργανα Ένωση Βιοπαθολόγων τότε Μικροβιολόγων πήρε ώθηση επειδή μια ομάδα νέων τότε εργαστηριακών γιατρών θορυβήθηκε  και δραστηριοποιήθηκε βοηθώντας το πρώτο Δ.Σ. να αναπτύξει την Ένωση που ένα χρόνο πριν είχε συσταθεί από μερικούς βιοπαθολόγους που είδαν την επερχόμενη λαίλαπα. Σε μια νύχτα τα 30 μέλη γίνανε 200 και ξεκίνησε η περιπέτεια της Ένωσης Βιοπαθολόγων . Την ίδια εποχή δημιουργείται και η Πανελλήνια Ένωση Ακτινολόγων.

Ποιοι όμως έφτιαξαν τα πρώτα Δ.Κ. που άνοιξαν μετά την όρεξη των επιχειρηματιών να μπουν στα πόδια των εργαστηριακών γιατρών ;

Πενήντα περίπου ΚΛΙΝΙΚΟΪ  γιατροί (γυναικολόγοι) δημιουργούν την «Διάγνωση», άλλοι καμιά 25ρια γυναικολόγοι πάλι  δημιουργούν την Euromedica ενώ λίγο πριν, ένας  γιατρός άνευ ειδικότητας, έχει στήσει το πρώτο εργαστήριο της Βιοϊατρικής. Στον Άγιο Αντώνιο Περιστερίου τότε μέλος του Δ.Σ. του ΠΙΣ, ορθοπεδικός, δημιουργεί το ομώνυμο Δ.Κ. και στο Περιστέρι ένας ΩΡΛ ιατρός δημιουργεί άλλο Δ.Κ. Δεκάδες αλλά κέντρα ξεφυτρώνουν από κλινικούς γιατρούς στα οποία  οι εργαστηριακοί που εργάζονται παίρνουν απλά ένα μισθό πείνας.  Είχε φυσικά προϋπάρξει το πείραμα του εργαστηρίου του Πύργου των Αθηνών από έναν Ελληνοαμερικάνο επιχειρηματία που αφού φέσωσε τους υπαλλήλους του και την αγορά απεχώρησε.

Αυτό το πρώτο επιχειρηματικό περιβάλλον, η Ένωσή Βιοπαθολόγων μαζί με τους Ακτινολόγους   προσπάθησαν να το πολεμήσουν όμως, οι τότε Ιατρικοί Σύλλογοι όχι μόνο δεν μας στήριξαν αλλά έβαλαν πλάτη στην καθιέρωση αυτών των κέντρων είτε με την αδιαφορία τους είτε με την προστασία των κλινικών γιατρών που είχαν οργανώσει τα Δ.Κ.

Την εποχή εκείνη και παρά τις αντιδράσεις μας καθιερώθηκαν με επίσημο τρόπο τα «ποσοστά» για την κατευθυνόμενη συνταγογραφία. Κάθε Δ.Κ. που «σεβόταν» τον εαυτό του προσλάμβανε πωλητή για την «ενημέρωση» των κλινικών γιατρών επί των ανταλλαγμάτων για τις συνταγές που εκδίδουν για να φτάσουμε στο πρωτότυπο σλόγκαν «κρατήστε αυτή την επιταγή σαν προκαταβολή μελλοντικής μας συνεργασίας»  .

Δεν είμαι σίγουρος εάν αυτό συνεχίζεται ακόμη το βέβαιο είναι ότι στις γραμματείες πολλών Δ.Κ. η πρώτη ερώτηση που γίνεται στον ασθενή είναι «ποιος γιατρός σας έστειλε». Άραγε γιατί ;

Είναι λοιπόν οι κλινικοί γιατροί στην ολότητά τους φυσικοί σύμμαχοί μας; Εγώ πιστεύω πως όχι. Αν όχι, η πλειοψηφία των κλινικών γιατρών ή ένας σημαντικός αριθμός  αυτών είναι η αιτία μιας πρακτικής, όπως φαίνεται από το σύνολο των πληροφοριών που μας δίνουν οι πελάτες μας, για την προσπάθεια που κάνουν να τους αποσπάσουν από εμάς και να τους κατευθύνουν αλλού, δυσφημώντας την δουλειά μας και απορρίπτοντας ( μερικές φορές και στα σκουπίδια) τις γνωματεύσεις μας προφανώς από «συναδελφική αλληλεγγύη» και φυσικά είναι οι κλινικοί γιατροί οι απόλυτα υπεύθυνοι για την ανάπτυξη των Δ.Κ. και των ομίλων που υπάρχουν  .

Είναι χαρακτηριστικό ότι  από όσες καταγγελίες έχουν γίνει στους Ιατρικούς Συλλόγους με τεκμηρίωση της καταγγελίας για κατευθυνόμενη συνταγογράφηση δεν υπήρξε ποτέ πειθαρχική δίωξη.

Στην εξέλιξη των μαχών που δώσαμε σαν Σωματεία Εργαστηριακών γιατρών χάσαμε σε πολλά σημεία πόντους. Η αιτία πρέπει να αναζητηθεί στην επικράτηση μιας πολιτικής επιλογής τόσο από τις Ελληνικές κυβερνήσεις όσο και τις Ευρωπαϊκές Αρχές και το ΔΝΤ . Η επικράτηση της αντίληψης της απελευθέρωσης της αγοράς, έφερε και τις τελευταίες εξελίξεις με την απελευθέρωση της επιχειρηματικής  δραστηριότητας στο χώρο της ΠΦΥ, γεγονός που κυρίως αφορά τους εργαστηριακούς γιατρούς  και τα εργαστήρια τους.

Είναι ορατός πλέον ο κίνδυνος, γι’  αυτό εξάλλου έγινε η κατάργηση της ιατρικής εταιρείας,  ξένοι επιχειρηματικοί όμιλοι να εισβάλλουν στην Π.Φ.Υ. εκτοπίζοντας μικρούς και μεγάλους Έλληνες εργαστηριακούς ιατρούς και επιχειρηματίες του χώρου και δεν είναι ίσως τυχαίο η προσπάθεια της κυβέρνησης να μας οδηγήσει σε χρεοκοπία όλους μας.

Ανεξάρτητα από τις διαφορές μας με τα μεγάλα και μικρά διαγνωστικά κέντρα,  το φάσμα της χρεοκοπίας και της γερμανοποίησης της ΠΦΥ μας ενώνουν και στα σημεία που συμφωνούμε έχουν δημιουργηθεί κάποιες συμμαχίες, μέχρι όμως εκεί. Η κάθε επαγγελματική Ένωση διατηρεί το δικαίωμα να προβάλει τις διαφορές της σε επί μέρους ζητήματα. Το βέβαιο είναι ότι και αυτές οι διαφορές μπροστά στο φόβο της κατάργησής όλων μας σιγά- σιγά θα εξαλειφτούν και σε όλο και περισσότερα σημεία θα συμφωνούμε. Τα πράγματα γενικώς σιγά -σιγά ωριμάζουν.

Το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση αυτή της συσπείρωσης πάνω σε συγκεκριμένα προβλήματα, κυρίως τα οικονομικά,  έγινε με την λειτουργία του συντονιστικού στο οποίο το κυρίαρχο κλίμα είναι η καχυποψία. Παρ’ όλα αυτά έχουν γίνει βήματα συνεννόησης αφού και μόνο ο συντονισμός όλων των φορέων φέρνει αποτελέσματα. Οι δύο απανωτές κρατικές χρηματοδοτήσεις του ΕΟΠΥΥ από την κεντρική κυβέρνηση ήταν το αποτέλεσμα της πίεσης που ασκήθηκε από  την συμφωνία μας στο συντονιστικό να κηρύξουμε επίσχεση .Ήταν όμως και συμφωνία μας ότι εφ’ όσον ξεκινήσουν οι πληρωμές θα ανασταλεί η όποια κινητοποίηση. Εξ’  άλλου όλοι οι φορείς  εκτιμάμε ότι μόνο μαζί μπορούμε να επιτύχουμε την καταβολή δεδουλευμένων και ότι μεμονωμένες ενέργειες θα είναι αποτυχημένες.

Με αυτό το πνεύμα όλες οι εργαστηριακές ενώσεις πρωτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες μετά την δρομολόγηση της πληρωμής του Ιουνίου και την κρατική επιχορήγηση του ΕΟΠΥΥ με 150.000.000 από το Γ.Λ.Κ που εξήγγειλε ο Αν.Υπ.Οικ. κ. Σταϊκούρας,, αμέσως μετά την απόφαση του συντονιστικού για επίσχεση στις 17/12, για την πληρωμή και του Αυγούστου όλων των παρόχων πλην Φαρμακοποιών η αναστολή της επίσχεσης ήταν μονόδρομος  , αφού στο συντονιστικό είχαμε , τις μεγάλες κλινικές και μικρές κλινικές  να προτείνουν αναστολή  τον Σύνδεσμο πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας ομοίως , το ΠΑΣΙΔΙΚ να ακολουθεί  και η ΠΟΣΙΠΥ τελικά να συμφωνεί και αυτή για να μην αφήσει εκτεθειμένους τους Εργαστηριακούς Γιατρούς.

Μόνο η ΕΝΙ –ΕΟΠΥΥ επιμένει στην συνέχιση της επίσχεσης και καλά κάνει όσο αφορά τους κλινικούς γιατρούς. Εκείνο όμως που είναι απαράδεκτο και δυστυχώς υπάρχουν και εργαστηριακοί που ακολουθούν είναι η προσπάθεια ΔΙΑΣΠΑΣΗΣ των εργαστηριακών  γιατρών με την προτροπή της εγγραφής τους στην ΕΝΙ ΕΟΠΥΥ και την παραπλανητική ανακοίνωση ότι στις 17/12 έχουν επίσχεση και τα εργαστήρια.

Επισημαίνω ότι η ΕΝΙ ΕΟΠΥΥ είναι δημιούργημα σε αντιστάθμιση ενός θνησιγενούς. όπως εκτιμούν όλοι  επί του παρόντος Οργανισμού, του ΕΟΠΥΥ και ως εκ τούτου από την φύση του το σωματείο αυτό είναι  εν δυνάμει θνησιγενές. Μπορεί και καλά κάνει να εκφράζει του κλινικούς συναδέλφους αλλά να αφήσει ήσυχους τους εργαστηριακούς γιατρούς να χειριστούν τις υποθέσεις τους μόνοι μέσα από τα δικά τους σωματεία και όπως αυτοί αισθάνονται το συλλογικό τους συμφέρων.

Καλώ μάλιστα όλους τους εργαστηριακούς που παρασύρθηκαν και γράφτηκαν στην ΕΝΙ ΕΟΠΥΥ να επανεξετάσουν την στάση τους, που είναι καθαρά καιροσκοπική, δημιουργεί σύγχυση και διάσπαση της ενότητας των εργαστηριακών  και τους καλώ ακόμη να ενισχύσουν τα φυσικά τους σωματεία  που και γνωρίζουν και μελετάνε τα προβλήματά τους συμβάλλοντας θετικά στη λειτουργία τους..

Η ΕΝΙ ΕΟΠΥΥ για τα προβλήματα που οι εργαστηριακοί γιατροί αντιμετωπίζουν από τους κλινικούς συναδέλφους τους δεν μπορεί ακόμα και να θέλει να κάνει τίποτα.

Υπάρχουν πεδία συνεργασίας κλινικών και εργαστηριακών σε επίπεδο   σωματείων αλλά η διεμβόλιση των εργαστηριακών γιατρών από σωματεία κυρίως κλινικών γιατρών με τις δήθεν γενικές καταστατικές αναφορές αποτελεί casus belli και θέλω να πιστεύω ότι δεν πρέπει είναι αυτός ο στόχος κανενός μας.

Τελειώνοντας θυμίζω ότι,  όταν η ΠΟΣΙΠΥ απεργούσε τον Απρίλιο οι κλινικοί γιατροί της ΕΝΙ ΕΟΠΠΥ  συνταγογραφούσαν ελεύθερα  και κατεύθυναν εμμέσως πλην σαφώς τους ασθενείς στα Διαγνωστικά Κέντρα που δεν απεργούσαν . Το ίδιο θα συμβεί και τώρα, η μονομερής ή και μεμονωμένη συμμετοχή στην κινητοποίηση μόνο των εργαστηριακών γιατρών που έχουν γραφτεί στην ΕΝΙ ΕΟΠΥΥ, ένα και μοναδικό αποτέλεσμα θα έχει η όποια πελατεία έχει απομείνει στα μικρά και μεσαία εργαστήρια των απεργών να διοχετεύει στους μεγάλους ομίλους ή στα άλλα εργαστήρια που ακολουθούν τις εργαστηριακές Ενώσεις.

Αυτό το ενδεχόμενο μόνο οι εργαστηριακοί γιατροί μπορούν να το αποτρέψουν κλείνοντας τα αυτιά στις σειρήνες της  δημαγωγίας και περήφανοι γιατί πέτυχαν έστω και με την εξαγγελία της επίσχεσης την εξασφάλιση πόρων για την πληρωμή τους να ακολουθήσουν τις αποφάσεις των σωματείων τους  και να δεχτούν κανονικά τους ασθενείς τους.

Υπάρχουν ασφαλώς και τα άλλα προβλήματα όπως η μείωση των αμοιβών ορισμένων εξετάσεων και οι οφειλές του 10 και του 11

Σας ενημερώνω λοιπών ότι όλοι οι φορείς των εργαστηρίων κινούμεθα από κοινού στην νομική επεξεργασία του ζητήματος των αμοιβών και τους τρόπους αντιμετώπισής του. Η σωστή αντιμετώπιση εξαρτάται από την σωστή ανάλυση του προβλήματος και την νομική του υπόσταση με «γιούρια» δεν λύνονται τα προβλήματα απλά σπάμε κάθε φορά τα μούτρα μας.

Οσον αφορά τις παλιές οφειλές είμαστε σε συνεχή  επαφή με τους αρμόδιους για την ταχύτερη και πλέον ικανοποιητική επίλυση. Εξ ‘  άλλου η αποπληρωμή των παλαιών οφειλών είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την δανειακή σύμβαση και την δόση που μόλις τώρα εκταμιεύεται. Η όποια κινητοποίηση πριν καν υπάρξει ο σχετικός διάλογος και η διερεύνηση των προθέσεων των αρμοδίων θα αποτελούσε λάθος αφού θα εξαντλούσε κάθε δυνατότητα μελλοντικής άσκησης πίεσης όταν διαφανούν κακές προθέσεις.

Και επειδή η φτώχεια φέρνει γκρίνια φροντίστε την ταμειακή σας τακτοποίηση στα πρωτοβάθμια σωματεία αφού οι προσφυγές και οι δικηγόροι θέλουν την αμοιβή  τους.

 

 

ΥΓ. Η παρούσα επιστολή αποτελεί προϊόν προσωπικών εμπειριών και γράφεται με απόλυτα προσωπική ευθύνη. Θα τεθεί υπ’  όψη του Δ.Σ. και πιστεύω ότι θα υιοθετηθεί μια και βασίζεται σε όσα κατά καιρούς έχουν συμφωνηθεί.